Zo gelukkig

Ik werd heel langzaam wakker, ik wreef m'n ogen uit
Ik werd heel langzaam wakker, ik wreef m'n ogen uit
Ik kon het niet geloven, maar voor de vensterruit
Viel zacht naar beneden, de eerste sneeuw

M'n mama kwam naar boven, 't is tijd om op te staan
M'n mama kwam naar boven, kom trek je kleren aan
Mama, lieve mama, kijk eens naar benee
Ga je met me mee, in de eerste sneeuw

Kijk eens naar omhoog en kijk de lucht is grijs en zit vol vlokken
'k Wou dat dit kon blijven duren, dat het nooit meer zou stoppen
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw

Waar is m'n wollen muts nu, waar is m'n dikke sjaal
Waar is m'n wollen muts nu, waar is m'n dikke sjaal
En ergens in de kelder ligt toch nog die slee
Papa moet me duwen door de eerste sneeuw

Kijk eens naar omhoog en kijk de lucht is grijs en zit vol vlokken
'k Wou dat dit kon blijven duren, dat het nooit meer zou stoppen

'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw

Arthur 18 maand

13 november. Onze kleine sloeber is ondertussen al anderhalf jaar.

Hij klimt, rent, vliegt, valt en staat terug op. Ogen op je rug moet je hebben. Torah is al meerdere haren verloren, meerdere pleisters gingen reeds rond haar vingertje van zijn tandjes, en strepen in haar gezicht van zijn nageltjes.

Maar nooit kreeg ze zoveel zoenen en zoveel knuffels!

Arthur, onze grootste knuffelaar! Dikke proficiat met je 18 maand!